Ken je dat gevoel dat je eens in de paar jaar ernaar verlangt om jeugdherinneringen op te halen? Of ben ik de enige die dat heeft? Dat je zo af en toe zin hebt om lekker op de bank te zitten met een stapel oude foto's van vroeger.
Ik had dat gevoel in ieder geval afgelopen zondag, dus ik ben de zolder opgeklommen en heb een doos met oude foto's tevoorschijn getoverd. Nu ik er zo over schrijf, vraag ik me af waarom ik eigenlijk ineens die hunkering had om oude foto's te bekijken. Ik denk omdat ik me de laatste tijd steeds vaker afvraag hoe ons oude huis eruit zag. Vroeger woonden we namelijk ergens anders en we zijn verhuisd toen ik net 3 was.
De afgelopen 3 dagen heb ik dus uren gespendeerd aan het bekijken van oude foto's. Vroeger deed ik dat ook weleens en ik dacht alles wel gezien te hebben, maar er opende zich een hele beerput aan foto's die ik nog nooit gezien had. Om de haverklap vloog ik weer op m'n ouders af met vragen als: "waar was dit, wie zijn dit, is dit *naam*" of kreten als: "mam/pap, moet je deze foto eens zien!"
Heb me nu eindelijk door de hele stapel heen geworsteld en misschien heb ik wel nog meer vragen over vroeger dan daarvoor. Ik zou ook graag ooit een keertje een kijkje willen nemen in ons oude huis, ook al weet ik dat dat praktisch onmogelijk is. Daar wonen natuurlijk inmiddels al bijna 20 jaar andere mensen, of die zijn misschien inmiddels ook alweer verhuisd. En misschien is het totaal verbouwd en zou dat de vage herinneringen die ik nog heb, helemaal verpesten. Maar dromen mag altijd...
Reactie plaatsen
Reacties